Adios tortilla´s en burritos!
Door: Friet en Chocola
Blijf op de hoogte en volg Marc en Ilse
21 Mei 2009 | Mexico, Cancún
Ja ja, daar zijn we weer!!
Na al dat getel voor een nieuw verhaal, konden we het natuurlijk niet laten om weer even wat van ons te laten horen. We dachten; laten we maar wachten tot Hemelvaart, dat zullen een aantal bazen fijn vinden, want dat ge-WOG kost natuurlijk alleen maar tijd en geld... (WOG = werk-ontwijkend-gedrag, zou leuk zijn als het een dagelijks gebruikt woord wordt, net zoals 'googlen'... 'Hij was aan het WOGgen', 'de baas wist niks van al het geWOG van haar medewerkers'... Klinkt goed of niet?? En het is ook nog eens een ontzettend veelzijdig woord, kunt ook SOGgen = studie-ontwijkend-gedrag, of POGgen = poets-ontwijkend-gedrag, etc.) :D
Inmiddels zijn we weer teruggekeerd op vertrouwde grond in Cancun (goed gevoel om heel stoer de bus uit te stappen en te doen of je al járen de weg weet :D). We hebben onze vlucht naar Panama een kleine 2 weken verzet, want ondanks dat Belize erg klein is, gingen we het toch niet helemaal redden qua tijd (we merken dat we niet de snelste reizigers zijn... Geregeld een rustdag is nodig om niet te gaan ROGgen = reis-ontwijkend-gedrag). We vliegen vrijdag de 22e door naar Panama City waar we 3 weken de tijd hebben om het kanaal door te zwemmen...
Maar goed, laten we eerst terug gaan naar het laatste verhaal in Antigua. Het was maar een kleine omweg om een extra vlaggetje te scoren op de site, dus hebben we een tripje naar de bekende Maya ruïnes (Copan) in Honduras gemaakt. Ook al waren het maar 3 dagen (dag langer dan gepland vanwege stevige (lees: waterige) diarree bij Ilse), dat telt toch mooi! ;-). Doel waren dus de ruïnes van Copan, die uiteindelijk best leuk waren, alleen met 15 US dollar (speciale prijs voor extranjeros/turistas.... locals betaalden minder dan 1/3e) beetje overpriced. De omweg was ook om een andere reden zeker de moeite waard, want in Copan zat een tentje waar ze broodjes hagelslag verkochtten!! We zijn geen fervente hagelslageters, maar als je iets niet kunt krijgen wordt het natuurlijk aantrekkelijk...
Vervolgens weer terug naar Guatemala en door naar Rio Dulce, gedeeltelijk in een collectivo/busje waar Ilse op een extra krukje zat van maar liefst 20 centimeter breed... Het afgelopen half jaar is Ilse niet zoveel veranderd dat ze ineens op een krukje van 20 centimeter past! Erg knus! In Rio Dulce hadden we een heerlijk hostel midden in de jungle, gerund door een Zwitser met geweldig eten!! Zelfgemaakt stevig brood en 's avonds een BBQ-buffet met oneindig veel groente (blijft zeldzaam in de meeste restaurants) en heerlijk veul goed gemarineerd vlees!!
Na een beetje de buurt rond Rio Dulce verkend te hebben (met voor de verandering weer een waterval en een hotpool om heerlijk in te zwemmen; wat hebben we het toch zwaar!), zijn we met een lekkere boottocht (de wind koelt tenminste af want nadat we de bergen van Guatemala verlaten hebben is het weer als vanouds klefplekken en zweetsnorren) naar Livingston gegaan, een havenstad waar we de eerste Caribische sferen konden gaan snuiven... 'Yo man, wazzup my friend!?' Erg relaxed totdat de volgende vraag is; 'Do you have a dollar, my friend?'. We hebben geprobeerd ons zoveel mogelijk in te burgeren door relaxed op het terras te zitten, relaxed op het strand te hangen en relaxed tijdens de stroomstoring van anderhalf uur door te eten bij ongeveer het enige tentje wat relaxed op gas kookte..
En toen naar Belize! Met de boot overgestoken naar Punta Gorda, maar niet voordat we naar de douane waren geweest. We blijven ons verbazen over de kleine en ouderwetse kantoortjes, waar we een hoop geld achterlaten voor een (helaas) noodzakelijke stempel... We ontmoetten daar de kapitein die, na de vraag van ons of hij een goede kapitein was, antwoordde dat het wel meeviel. OEPS!! We stelden ons bij het woord 'kapitein' voor dat er een flinke boot bij zou horen, maar toen we de dag erna aankwamen; een speedboot voor 15 personen!!!!
Belize is waarschijnlijk wel één van de kleinste landen die we gaan bezoeken tijdens onze reis. Het land is ongeveer de helft kleiner dan NL, Engelstalig (erg fijn), iets meer dan 300.000 inwoners, erg duur (relatief dan) en het opmerkelijkste van alles: ze hebben geen MacDonalds!!!! De teller staat inmiddels op 26 BigMac-loze dagen!!! :-S Wat trouwens niet wegneemt dat we niet regelmatig aan de hamburgers met friet gezeten hebben, want dat blijft vaak het goedkoopste van het menu...
We zijn meteen doorgereisd naar de Deep South; een dunbevolkt gebied waar hele dorpen liggen zonder electriciteit, geen toerisme (op ons na dan), één winkel waar ze alles verkopen behalve het hoognodige (want dat halen ze van het land) en kinderen die zelfs nog nooit van de MacDonalds gehoord hebben en zich de hele avond kunnen vermaken met gedroogde maiskolven (met een beetje fantasie zijn het toch net zwaarden) en lichtgevende insecten... We werden door onze gastvrouw uitgenodigd mee naar haar schoonmoeder te gaan waar we zouden eten. Een erg vreemde situatie om in iemands schuur te zitten, apart van de rest aan een tafel met een olielamp en allemaal rennende kinderen om ons heen. we probeerden erachter te komen wat mensen van onze leeftijd doen in zulke dorpen (zonder kroeg, bioscoop, tv, uberhaupt electriciteit) maar het werd ons niet helemaal duidelijk. Onze gastvrouw heeft 7 kinderen terwijl ze pas 34 is, dus we vermoeden dat daar toch een verband is.. Zelf lagen we ook al om 8 uur in bed (twee aparte bedjes met een dike klamboe ertussen)!! Voor de verandering weer naar een waterval geweest en daar noodgedwongen heel de dag gerelaxed (het kan erger inderdaad) omdat de bus pas weer eind van de middag terug ging. Het enige lastige was dat we weinig eten bij ons hadden omdat ze in die ene winkel alleen crackers, koekjes en chips verkopen en geen broodjes of iets dergelijks... Wie weet past Ilse binnenkort wel op het krukje! :D
We hebben in Belize wel een versnelling sneller gereisd, voornamelijk vanwege de kosten. Dat betekende meestal lange(re) dagen, omdat we 's middags na met onze grote tassen (inmiddels wel wat lichter nadat we een slaapzak en andere dingen gedumpt hebben) iets bezocht te hebben weer doorgingen naar de volgende "stad" (vaak niet meer dan 25.000 Beliziejers.. of hoe schrijf je dat ook alweer Penning?). Ondanks dat het een klein land is, heeft het toch een hoop te bieden: watervallen, sinkholes (heerlijk/noodzakelijk om af te koelen zo nu en dan), veel dieren (Belize Zoo had zelfs een jaguar, heel toepasselijk genaamd Junior), Green Iguana Project ondersteund door het simpelweg te bezoeken (de dieren worden bedreigd doordat mensen de eieren lekker vinden...), een mooie boottocht naar de ruïnes van Lamanai (niet heel groot en merken dat we niet echt follow-the-guide-volk zijn) en uiteraard ff een snorkeltochtje gedaan, want dat hoort erbij in Belize! Om te snorkelen moet je naar een Caye en dat betekent het water op! Na 2 minuten op de open zee zijn we begonnen met onze schietgebedjes want ons kleine speedbootje klapte wel erg hard van de, in onze ogen, hoge golven naar beneden. De kapitein en zijn maat zaten rustig een sigaretje te roken, dus waarschijnlijk zijn wij landratten niet genoeg gewend.. Ilse had er wederom spijt van dat ze de sportbeha, die ze al een half jaar meesjouwt, niet aan had! Gelukkig lagen we zo´n 1,5 uur later in het heerlijk heldere water, alleen kan het toch niet echt tippen aan Fiji... We zijn bang dat we daar beetje te veel verwend zijn wat snorkelen betreft... :-S
Vanuit San Ignacio in het noordwesten van Belize zijn we nog terug geweest naar Gautemala om de ruïnes van Tikal te bekijken. Ondanks dat het wéér ruïnes waren, toch zeker de moeite waard. Echt een joekel van een site, waarbij je vanuit Tempel 4 (na 201 treden *hele diepe zucht*, met onderweg entertainment van een groep Spidermonkeys, de enige "spider" die Ilse wel leuk vindt) een geweldig uitzicht hebt op de tempels die boven de groene jungle uit steken. En op de enorme onweerswolk waardoor we weer verrekte snel beneden waren!
Uiteindelijk hebben we zo´n 11 dagen over Belize+Tikal gedaan en nadat we een probleempje getackeld hadden (geen griep, maar een onleesbare stempel in ons paspoort) bij de Beliziaanische (klopt zo, P?) grens, waren we terug in de Westerse wereld die Mexico heet. Veel drukker/gehaaster, meer backpackers, iedereen met mobieltjes, fatsoenlijke bussen, airco´s en onze vriend Ronald was er weer! Jeuh! :D
De eerste stop was Tulum, waar de ruïnes voor de verandering aan de zee liggen in plaats van in de jungle en waar de Gran Cenote ook weer heerlijk verkoelend was! Vervolgens naar Isla Mujeres en dan merk je dat je weer middenin het toeristengebied zit! Flats op het strand, ontelbare souvenirwinkeltjes waar Marc Ilse vandaan moet trekken (is net een ekster als het om kleurtjes gaat) en veel dikke Amerikanen in golfkarretjes. Maar het is ook wel sneu, want ondanks dat ze aan de Riviera Maya nagenoeg geen last van de griep hebben gehad, zijn de economische gevolgen wel degelijk te merken. Iedereen baalt van een hoop annuleringen en erg veel mensen hebben inkomensverlies (niet alleen de hotels en restaurants, maar ook de masseur op het strand en de zanger die op de ferry een paar pesos probeert te verdienen). Als we het nieuws op internet lezen hebben wij in ieder geval het idee dat het allemaal erger wordt gemaakt dan dat wat wij ervan hebben gezien (maar wij hebben dan ook geen gesloten bezienswaardigheden meegemaakt, dus we kunnen er eigenlijk niet echt over oordelen).
We hebben wel gemerkt dat bijna overal in Guatemala en Belize de desinfecterende handgel uitverkocht was na het uitbreken van de varkensgriep. Na verschillende winkels gehad te hebben, kwamen we bij een winkeltje aan waar de man vertelde dat hij ook niks meer had... Drie seconde later komt zijn vrouw naar voren met 3 tubes handgel die ze aan ons wil verkopen. Waarop de man zachtjes tegen zijn vrouw zegt; 'die waren voor onszelf..'. Gelukkig hebben we toch één tube handgel uit het noodrantsoen van deze aardige Beliziaan (P?) mogen kopen, dus wij kunnen er het komend halfjaar weer tegenaan!!
Maar goed, we hebben ons deze 2,5 maand goed vermaakt in Centraal Amerika en enorm genoten van de ontzettend aardige mensen en mooie natuur. Als afsluiter hebben we dat op Isla Mujeres gevierd met 2 emmertjes Corona´s en ja, geloof het of niet, het merendeel van de 10 flesjes heeft Marc voor zijn rekening genomen! ;-) We zijn ook blij dat we veilig door Guatemala zijn gekomen, want daar maakten we ons toch wel wat zorgen over... Vandaag nog een paar praktische dingen regelen (DVD branden, mails bijwerken etc.) en dan zijn we enorm benieuwd wat Panama ons te bieden heeft!!
Iedereen geniet van jullie lang weekend en de vakanties die weer gaan beginnen! :D
¡¡Hasta la Panama!!
No-BigMac-Marc en (daardoor) lijdende-Ilse
PS: kakkerlakken 2 + 1 al dood maar wel in de kamer + 2 in de gezamenlijke badkamer....
Na al dat getel voor een nieuw verhaal, konden we het natuurlijk niet laten om weer even wat van ons te laten horen. We dachten; laten we maar wachten tot Hemelvaart, dat zullen een aantal bazen fijn vinden, want dat ge-WOG kost natuurlijk alleen maar tijd en geld... (WOG = werk-ontwijkend-gedrag, zou leuk zijn als het een dagelijks gebruikt woord wordt, net zoals 'googlen'... 'Hij was aan het WOGgen', 'de baas wist niks van al het geWOG van haar medewerkers'... Klinkt goed of niet?? En het is ook nog eens een ontzettend veelzijdig woord, kunt ook SOGgen = studie-ontwijkend-gedrag, of POGgen = poets-ontwijkend-gedrag, etc.) :D
Inmiddels zijn we weer teruggekeerd op vertrouwde grond in Cancun (goed gevoel om heel stoer de bus uit te stappen en te doen of je al járen de weg weet :D). We hebben onze vlucht naar Panama een kleine 2 weken verzet, want ondanks dat Belize erg klein is, gingen we het toch niet helemaal redden qua tijd (we merken dat we niet de snelste reizigers zijn... Geregeld een rustdag is nodig om niet te gaan ROGgen = reis-ontwijkend-gedrag). We vliegen vrijdag de 22e door naar Panama City waar we 3 weken de tijd hebben om het kanaal door te zwemmen...
Maar goed, laten we eerst terug gaan naar het laatste verhaal in Antigua. Het was maar een kleine omweg om een extra vlaggetje te scoren op de site, dus hebben we een tripje naar de bekende Maya ruïnes (Copan) in Honduras gemaakt. Ook al waren het maar 3 dagen (dag langer dan gepland vanwege stevige (lees: waterige) diarree bij Ilse), dat telt toch mooi! ;-). Doel waren dus de ruïnes van Copan, die uiteindelijk best leuk waren, alleen met 15 US dollar (speciale prijs voor extranjeros/turistas.... locals betaalden minder dan 1/3e) beetje overpriced. De omweg was ook om een andere reden zeker de moeite waard, want in Copan zat een tentje waar ze broodjes hagelslag verkochtten!! We zijn geen fervente hagelslageters, maar als je iets niet kunt krijgen wordt het natuurlijk aantrekkelijk...
Vervolgens weer terug naar Guatemala en door naar Rio Dulce, gedeeltelijk in een collectivo/busje waar Ilse op een extra krukje zat van maar liefst 20 centimeter breed... Het afgelopen half jaar is Ilse niet zoveel veranderd dat ze ineens op een krukje van 20 centimeter past! Erg knus! In Rio Dulce hadden we een heerlijk hostel midden in de jungle, gerund door een Zwitser met geweldig eten!! Zelfgemaakt stevig brood en 's avonds een BBQ-buffet met oneindig veel groente (blijft zeldzaam in de meeste restaurants) en heerlijk veul goed gemarineerd vlees!!
Na een beetje de buurt rond Rio Dulce verkend te hebben (met voor de verandering weer een waterval en een hotpool om heerlijk in te zwemmen; wat hebben we het toch zwaar!), zijn we met een lekkere boottocht (de wind koelt tenminste af want nadat we de bergen van Guatemala verlaten hebben is het weer als vanouds klefplekken en zweetsnorren) naar Livingston gegaan, een havenstad waar we de eerste Caribische sferen konden gaan snuiven... 'Yo man, wazzup my friend!?' Erg relaxed totdat de volgende vraag is; 'Do you have a dollar, my friend?'. We hebben geprobeerd ons zoveel mogelijk in te burgeren door relaxed op het terras te zitten, relaxed op het strand te hangen en relaxed tijdens de stroomstoring van anderhalf uur door te eten bij ongeveer het enige tentje wat relaxed op gas kookte..
En toen naar Belize! Met de boot overgestoken naar Punta Gorda, maar niet voordat we naar de douane waren geweest. We blijven ons verbazen over de kleine en ouderwetse kantoortjes, waar we een hoop geld achterlaten voor een (helaas) noodzakelijke stempel... We ontmoetten daar de kapitein die, na de vraag van ons of hij een goede kapitein was, antwoordde dat het wel meeviel. OEPS!! We stelden ons bij het woord 'kapitein' voor dat er een flinke boot bij zou horen, maar toen we de dag erna aankwamen; een speedboot voor 15 personen!!!!
Belize is waarschijnlijk wel één van de kleinste landen die we gaan bezoeken tijdens onze reis. Het land is ongeveer de helft kleiner dan NL, Engelstalig (erg fijn), iets meer dan 300.000 inwoners, erg duur (relatief dan) en het opmerkelijkste van alles: ze hebben geen MacDonalds!!!! De teller staat inmiddels op 26 BigMac-loze dagen!!! :-S Wat trouwens niet wegneemt dat we niet regelmatig aan de hamburgers met friet gezeten hebben, want dat blijft vaak het goedkoopste van het menu...
We zijn meteen doorgereisd naar de Deep South; een dunbevolkt gebied waar hele dorpen liggen zonder electriciteit, geen toerisme (op ons na dan), één winkel waar ze alles verkopen behalve het hoognodige (want dat halen ze van het land) en kinderen die zelfs nog nooit van de MacDonalds gehoord hebben en zich de hele avond kunnen vermaken met gedroogde maiskolven (met een beetje fantasie zijn het toch net zwaarden) en lichtgevende insecten... We werden door onze gastvrouw uitgenodigd mee naar haar schoonmoeder te gaan waar we zouden eten. Een erg vreemde situatie om in iemands schuur te zitten, apart van de rest aan een tafel met een olielamp en allemaal rennende kinderen om ons heen. we probeerden erachter te komen wat mensen van onze leeftijd doen in zulke dorpen (zonder kroeg, bioscoop, tv, uberhaupt electriciteit) maar het werd ons niet helemaal duidelijk. Onze gastvrouw heeft 7 kinderen terwijl ze pas 34 is, dus we vermoeden dat daar toch een verband is.. Zelf lagen we ook al om 8 uur in bed (twee aparte bedjes met een dike klamboe ertussen)!! Voor de verandering weer naar een waterval geweest en daar noodgedwongen heel de dag gerelaxed (het kan erger inderdaad) omdat de bus pas weer eind van de middag terug ging. Het enige lastige was dat we weinig eten bij ons hadden omdat ze in die ene winkel alleen crackers, koekjes en chips verkopen en geen broodjes of iets dergelijks... Wie weet past Ilse binnenkort wel op het krukje! :D
We hebben in Belize wel een versnelling sneller gereisd, voornamelijk vanwege de kosten. Dat betekende meestal lange(re) dagen, omdat we 's middags na met onze grote tassen (inmiddels wel wat lichter nadat we een slaapzak en andere dingen gedumpt hebben) iets bezocht te hebben weer doorgingen naar de volgende "stad" (vaak niet meer dan 25.000 Beliziejers.. of hoe schrijf je dat ook alweer Penning?). Ondanks dat het een klein land is, heeft het toch een hoop te bieden: watervallen, sinkholes (heerlijk/noodzakelijk om af te koelen zo nu en dan), veel dieren (Belize Zoo had zelfs een jaguar, heel toepasselijk genaamd Junior), Green Iguana Project ondersteund door het simpelweg te bezoeken (de dieren worden bedreigd doordat mensen de eieren lekker vinden...), een mooie boottocht naar de ruïnes van Lamanai (niet heel groot en merken dat we niet echt follow-the-guide-volk zijn) en uiteraard ff een snorkeltochtje gedaan, want dat hoort erbij in Belize! Om te snorkelen moet je naar een Caye en dat betekent het water op! Na 2 minuten op de open zee zijn we begonnen met onze schietgebedjes want ons kleine speedbootje klapte wel erg hard van de, in onze ogen, hoge golven naar beneden. De kapitein en zijn maat zaten rustig een sigaretje te roken, dus waarschijnlijk zijn wij landratten niet genoeg gewend.. Ilse had er wederom spijt van dat ze de sportbeha, die ze al een half jaar meesjouwt, niet aan had! Gelukkig lagen we zo´n 1,5 uur later in het heerlijk heldere water, alleen kan het toch niet echt tippen aan Fiji... We zijn bang dat we daar beetje te veel verwend zijn wat snorkelen betreft... :-S
Vanuit San Ignacio in het noordwesten van Belize zijn we nog terug geweest naar Gautemala om de ruïnes van Tikal te bekijken. Ondanks dat het wéér ruïnes waren, toch zeker de moeite waard. Echt een joekel van een site, waarbij je vanuit Tempel 4 (na 201 treden *hele diepe zucht*, met onderweg entertainment van een groep Spidermonkeys, de enige "spider" die Ilse wel leuk vindt) een geweldig uitzicht hebt op de tempels die boven de groene jungle uit steken. En op de enorme onweerswolk waardoor we weer verrekte snel beneden waren!
Uiteindelijk hebben we zo´n 11 dagen over Belize+Tikal gedaan en nadat we een probleempje getackeld hadden (geen griep, maar een onleesbare stempel in ons paspoort) bij de Beliziaanische (klopt zo, P?) grens, waren we terug in de Westerse wereld die Mexico heet. Veel drukker/gehaaster, meer backpackers, iedereen met mobieltjes, fatsoenlijke bussen, airco´s en onze vriend Ronald was er weer! Jeuh! :D
De eerste stop was Tulum, waar de ruïnes voor de verandering aan de zee liggen in plaats van in de jungle en waar de Gran Cenote ook weer heerlijk verkoelend was! Vervolgens naar Isla Mujeres en dan merk je dat je weer middenin het toeristengebied zit! Flats op het strand, ontelbare souvenirwinkeltjes waar Marc Ilse vandaan moet trekken (is net een ekster als het om kleurtjes gaat) en veel dikke Amerikanen in golfkarretjes. Maar het is ook wel sneu, want ondanks dat ze aan de Riviera Maya nagenoeg geen last van de griep hebben gehad, zijn de economische gevolgen wel degelijk te merken. Iedereen baalt van een hoop annuleringen en erg veel mensen hebben inkomensverlies (niet alleen de hotels en restaurants, maar ook de masseur op het strand en de zanger die op de ferry een paar pesos probeert te verdienen). Als we het nieuws op internet lezen hebben wij in ieder geval het idee dat het allemaal erger wordt gemaakt dan dat wat wij ervan hebben gezien (maar wij hebben dan ook geen gesloten bezienswaardigheden meegemaakt, dus we kunnen er eigenlijk niet echt over oordelen).
We hebben wel gemerkt dat bijna overal in Guatemala en Belize de desinfecterende handgel uitverkocht was na het uitbreken van de varkensgriep. Na verschillende winkels gehad te hebben, kwamen we bij een winkeltje aan waar de man vertelde dat hij ook niks meer had... Drie seconde later komt zijn vrouw naar voren met 3 tubes handgel die ze aan ons wil verkopen. Waarop de man zachtjes tegen zijn vrouw zegt; 'die waren voor onszelf..'. Gelukkig hebben we toch één tube handgel uit het noodrantsoen van deze aardige Beliziaan (P?) mogen kopen, dus wij kunnen er het komend halfjaar weer tegenaan!!
Maar goed, we hebben ons deze 2,5 maand goed vermaakt in Centraal Amerika en enorm genoten van de ontzettend aardige mensen en mooie natuur. Als afsluiter hebben we dat op Isla Mujeres gevierd met 2 emmertjes Corona´s en ja, geloof het of niet, het merendeel van de 10 flesjes heeft Marc voor zijn rekening genomen! ;-) We zijn ook blij dat we veilig door Guatemala zijn gekomen, want daar maakten we ons toch wel wat zorgen over... Vandaag nog een paar praktische dingen regelen (DVD branden, mails bijwerken etc.) en dan zijn we enorm benieuwd wat Panama ons te bieden heeft!!
Iedereen geniet van jullie lang weekend en de vakanties die weer gaan beginnen! :D
¡¡Hasta la Panama!!
No-BigMac-Marc en (daardoor) lijdende-Ilse
PS: kakkerlakken 2 + 1 al dood maar wel in de kamer + 2 in de gezamenlijke badkamer....
-
22 Mei 2009 - 06:46
Jolanda:
Hey M&M
Nu eerst weer een berichtje van mij!(is al lang geleden, sorry)Het is altijd leuk om de pc te openen en jullie te zien en de verhalen te lezen.Hier zijn wij 4 dagen vrij (nu nog 3)altijd lekker die extra dagen!!Maatje de komende week mail ik jou niet dat ik veel nieuws heb (een beetje saai)!!!!
Dikke kunuffel, Celal, Emmi en Jolanda
-
22 Mei 2009 - 07:02
Jeroen:
Hey Marc & Ilse,
ik zit hier achter de PC met een andere variant van ROG: reis-ontwenningsverschijnselen-gedrag!
Wij zijn nu 2.5 week thuis, in het begin hartstikke leuk, iedereen spreken en souvenirs bekijken (de hangmatten zijn allemaal goed gegaan!). Maar nu begint toch wel weer het gewone leven, geen dagelijkse avonturen meer! ;( Dus het was erg gaaf om jullie verhalen te lezen, het reisgevoel komt weer helemaal terug!
Have fun! Ik ben benieuwd hoe Panama is.
De mazzel! -
22 Mei 2009 - 11:33
Tante Loes:
Dat WOGgen en vooral SOGgen houden we erin, kan ik goed gebruiken op mijn werk!
Mooi verhaal, mooie foto's. Enjoy Panama!
-
23 Mei 2009 - 19:53
Hans En Trees:
Fijn weer wat van jullie te horen - wij liden niet aan GOG (golf ontwijkend gedrag). Onze balletjes niet aan WOG(water ontwijkend gedrag), wel aan HOG )holes ontwijkend gedrag). Veelplezier in Panama!! -
26 Mei 2009 - 09:27
De P:
Ha Panamanezen! :-)
Leuk om jullie verhalen weer te lezen en jullie variaties op de beliziejers ;-)
Veel plezier in Panama en Ils, een tip vd dag: Altijd een noodpakket meenemen voor zware tijden, met daarin o.a.:
- sportbh
- wielrenbroek
- zweetsnordoekje
- zweetnaaddoekje (mag ook dezelfde zijn mr laat ik aan jou over)
;-)
Groeten vanuit IK-WOG!
Mir -
26 Mei 2009 - 09:28
De P:
PS: Marcel, vrind, ik mis je in de top 5 van de reactie-rij!
Maar je hebt een goed excuus.. Hasta la Pasta!
:-) -
26 Mei 2009 - 18:05
Robo:
Ciao!
Goed om weer van jullie te horen en te zien dat jullie er goed uit ziet!!
En wederom een 100% schaterlach voor de dejavu naar het conditietrain moment en de klotsende memmen haha.
Hebben nog ff een foto in Rome gemaakt voor jullie, ook een stad naar jullie smaak ;-). X -
27 Mei 2009 - 10:32
Bim-wyber:
Ola,
Gelukkig nog geen last van MOG-gen. (mail-ontwijkend-gedrag!) Blijf het volhouden,laat ze maar komen de foto's en verhalen!
Sloeg stijl achterover van het Corona-verhaal!
Hier in de Jumbo in Mestreecht was rosebier van Hoegaarde in de aanbieding!!!! Hoop dat deze op het einde van het jaar ook nog goed zijn..........
-
27 Mei 2009 - 13:32
Marcel:
Was natuurlijk graag bij de eerste reacties geweest, maar wilde er niet voor ROG-en (Rome ontwijkend gedrag) ;-)
Ik heb me weer kostelijk vermaakt met jullie verhaal en foto's!!
Veel plezier bij de PanaMac :P
PS In Vietnam hebben ze ook hele smalle stoeltjes.... -
27 Mei 2009 - 13:33
Marcel:
PS 2: Wij hebben gisteren maar gelijk een pallet Corona ingeslagen!! hahaha -
27 Mei 2009 - 15:54
Queen WOG:
Haai there!
Ik wil wel mn best gaan doen voor het woord van het jaar 2009.
Dit jaar was het swaffelen, dit jaar als het aan mij ligt: WOG.
Betekenis dan in het woordenboek: "werk ontwijkend gedrag. Woord verzonnen en grootgemaakt door Maastrichtse vereeniging SWFC(1)"
Noot (1)= ontzettend leuke, knappe, slimme en aardige mensen met wannabe leuke, knappe, slimme en aardige aanhang(s)els.
SOG kan sinds 2008 overigens ook ruimer geinterpreteerd worden:
- studie ontwijkend gedrag
- swaffel ontwijkend gedrag (net zoiets als wat een bokser doet om een klap op zn tokes te vermijden, vereist scherpheid en lenigheid)
Ik zeg: verspreid het mooiste woord van 2009: WOG!
Ik ga mijn WOG beeindigen nu en thuis genieten van de kookkunsten van mijn wannabie(tje) :-D -
29 Mei 2009 - 12:58
Petrie:
Ha,
Zo dat is weer een heel verhaal! leuk om te lezen en de foto's te kijken, jullie zien er goed uit! Hier ook alles goed!
Groetjes Petrie -
30 Mei 2009 - 18:19
Hetzuipertje:
Toen ik de foto met corona zag, had ik bijna de illusie dat jullie een souvenir voor me meenamen, maar blijkbaar is de BOG (bier-ontwijkend-gedrag)bij het manneke niet meer van toepassing... ons vader zal voortaan met meer kratjes moeten gaan slepen ;-)
BTW, hadden jullie je al afgmeld voor de familiedag :-p
have fun! -
02 Juni 2009 - 08:38
Jochem Van Den Burg:
Hey Wereldreizigers,
nou word het onderhand tijd om eens iets te laten horen.
Zo te zien gaat het jullie goed. Mooie foto's joh.
Niet doorvertellen, maar ik zit nu dus te WOGgen.
Net een zwaar weekend gehad, dus kom een beetje moeilijk op gang ;-)
Nog heel veel plezier en een ontzettend mooie reis toegewenst en tot over een dag of 200, groetjes Jochem. -
03 Juni 2009 - 07:11
Marcel:
Om met onze gedachten bij jullie te blijven stond de eetclub afgelopen vrijdag in het teken van "Mexicaans" ;)
Maar misschien hadden we beter thema "Mac" kunnen kiezen...?? haha -
08 Juni 2009 - 13:55
PRien:
Hee ik ruik/proef mogelijkheden. Kunnen jullie geen McDonalds- vestiging openen in Belize? Dat kan niet anders zijn dan een wensdroom die voor jullie in vervulling gaat. Wij komen dan wel een keer helpen met broodjes bakken en spelen in de ballenbak! -
10 Juni 2009 - 09:33
De P Aan De WOG:
Goed idee PR, wat ben je toch goed in dit zoort PR dingen!
Ik heb al een idee voor de naam van de franchise Mac in Belizieje:
Ma(r)c
Ils, wellicht kun jij de chocolade toetjes verzorgen?
Voor een marketing en financieel plan kunt u zich richten tot de PR en de P.
Hooie! -
10 Juni 2009 - 13:20
PRien Aan De BOG:
Oh de P, wat ben je toch een creatief en commercieel wonder! Laten we naast chocolade toetjes in ieder geval ook spicey wedges opnemen op de uitgebreide en veelzijdige menukaart van de Ma(r)c!
Prees jij zou, gezien jouw Vodafone-koptelefoon- verleden, ook hoofd Ma(r)c-drive kunnen worden. Waar liggen je ambiesies?
Hastalapasta!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
