G'day mates!

HELLO, HOW ARE YOU DOING? (de meest sociaal-wenselijke openingsvraag die ze hier overal stellen en waarbij het standaard antwoord moet zijn "I'm fine thanks, and yourself?", dus ons antwoord: "Fine, thanks.")

Na een lange periode van afwezigheid zijn we eindelijk weer eens in de gelegenheid om wat van ons te laten horen. Een groot deel van afgelopen tijd in Tasmanië doorgebracht en daar is internet niet heel erg vaak aanwezig (hadden regelmatig niet eens bereik met onze mobiel).

Maar goed, we zullen vooraan beginnen en dat was Sydney. Joop en Jakie wonen in een buitenwijk, zo'n 3 kwartier met de bus en 's morgens in de spits kan dat makkelijk het dubbele worden. Het OV is gelukkig allemaal goed geregeld dus zijn we vaak naar de stad geweest. Uiteraard alle bekende plekken gezien: Opera House (indrukwekkend), Harbour Bridge (indrukwekkend), Circular Quey (mooi), Darling Harbour (mooi), Bondi beach (niet bijzonder), skyline (woh!!). Wat opvalt is dat er een heel relaxte sfeer hangt in de stad, mensen zijn vriendelijk en de hit op straat is een flinke bass te mixen met een Didgeridoo (ze proberen overal geld uit te slaan!)...

Ook kun je heerlijk wandelen (?? Ilse actief doen 'heerlijk'??) oa door de Botanic Gardens, Blue Mountains en met de ferry naar Manly waar we ruim 4,5 uur gewandeld hebben, we worden nog eens sportief! Is ook wel nodig, want we freten ons te barsten zo ongeveer met zo enorm veel eettentjes overal! En alles is nog lekker ook (behalve de sushi voor Marc dan)! Trouwens is Subway (broodjeszaak) inmiddels ook favoriet aan het worden en bezig de Mac van de troon te stoten! :D

Na Sydney zijn we met zijn 7en via Melbourne naar Tasmanië gevlogen, 2x een vluchtje van 1,5 uur, peanuts dus voor doorgewinterde vliegeniers als wij! ;-)
Wel zware security op Launceston International Aiport, 1 hond kwam aan onze tas snuffelen en dat was het... En de bagageband was een staaltje hoogstaande technologie..

Nou is Tasmanië ongeveer net zo groot als Zwitserland, maar dan met welgeteld 500.000 inwoners. Kun je nagaan dat we lange stukken gereden hebben zonder ook maar iets tegen te komen (konden we goed oefenen met links rijden; regelmatig de ruitenwisser aangezet in plaats van het knipperlicht) en plaatsen als Mole Creek met 200 inwoners al groot op de kaart staan aangegeven... De natuur is geweldig met voor ons als hoogtepunten; Mount Cradle (natuurpark), de Bicheno Blowhole, Marakoopa Caves, Liffy Falls en Freycinet (ook natuurpark).
In Hobart hebben we rondleidingen gehad (het was niet zo'n goed weer) door de Cascade brouwerij en de Cadbury-fabriek (chocolade-fabriek) dus Marc heeft nog recht op een rondleiding door een McCain-fabriek. :D
Verder zijn de Westcoast Wilderness Raywail en Penguin tour nog maar een greep uit de andere dagvullingen!

De steden zijn niet heel spectaculair, Hobart is 'mwah' en Devonport komt helemaal in de top 5 van Boring-Cities! Daar zijn we op de boot naar Melbourne gestapt, die 's nachts nogal aan het schommelen was, maar gelukkig hebben we het allemaal kotsvrij gehaald (moest wel op tijd gaan liggen)!

Nu zitten we in Warrnambool, een 300 kilometer zuidwest van Melbourne, vlakbij de Great Ocean Road. Deze hebben we voor 2/3 afgereden, was zeker de moeite waard, maar ook zeer toeristisch; bussen Japanners en bejaarden worden hier voor een dagje uit mee naar toe genomen... Maar goed, daar zullen we toch aan moeten wennen, want veel uit de Lonely Planet zal zo zijn. Zelfs bij de ambachtelijke White House Bakery waar ze heerlijke pies hadden, waren we al de 3e groep Nederlanders in een week tijd... We zijn nog op de foto gezet en komen aan de muur te hangen met andere klanten uit verschillende landen!! We moesten de foto wel opsturen per post, want internet heeft ze niet en leeft van zonne-energie. Verder een erg moderne vrouw met haar houtoven.. :D

Morgen gaan we terug naar Melbourne waar we een paar dagen zullen sightsee-en en dan met de bus terug naar Sydney waar we een weekje gaan relaxen. 6 december komt dan het moment dat we het met zijn 2en moeten gaan zien te redden... Aaaaaaah!!! We beginnen meteen goed met de Indian Pacific, 3500km (lees: 4 dagen!) in de trein naar Perth aan de Oostkust. Dan hebben we genoeg tijd om te bedenken wie "Wie ben ik" is, want dat heeft de gemoederen bezig gehouden!!! Kunnen we nog wat hints krijgen????

Hopelijk gaat het programma de komende tijd wat minder druk worden, want dan hoeven we ook minder lange verhalen te typen... :D
En o ja, Ilse is heel actief begonnen met een dagboek schrijven, maar jullie kennen d'r, dus loopt ze nu al 1,5 week achter. Daarvoor heeft ze wel een nieuwe hobby: foto's maken!! Dus veel plezier en tot de volgende keer!

G'day mates!!
Marc en Ilse