Een dag niet geregend is een dag niet gePanamad!

Ja, want we zijn hier midden in het regenseizoen terecht gekomen en dat hebben we geweten!! De eerste dag was al meteen goed raak met knakkende bomen voor de deur van het hostel die maar net 2 auto's misten... En de rest van de 3 weken hebben we bijna elke dag regen gehad, varierend van klein en mild tot het type megahoos en stratenblank!

Eigenlijk hebben we het vrij rustig aan gedaan in Panama, mede vanwege het weer (vaak was het alleen 's morgens droog), maar eerlijk gezegd was er ook niet heel veel te zien en het was 'maar' een tussenstop voor ons (belachelijk eigenlijk, een tussenstop van 3 weken!!). De mooiste activiteiten die in Panama te doen zijn, hebben vooral te maken met hiken/mountainbiken/oftewel actief zijn in de natuur en dat is in het regenseizoen niet echt aan te raden. Een mooie bijkomstigheid van bijna niks doen is dat we voor het eerst redelijk binnen ons dagbudget zijn gebleven. :D

Regen en warmte samen is het recept voor klefheid en mooie zweetnorren, dus we zijn na 2 dagen acclimatiseren in Panama City gelijk de hooglanden ingevlucht, waar het een stuk koeler was. Eerste stop was El Valle dat in een vulkaankrater ligt. Dat betekent dus dat overal bergen om je heen zitten, erg mooi om te zien! Bezoekje aan de hotpools inclusief kleimasker voor de ROG (rimpel ontwijkend gedrag; trouwens mooi te horen dat het WOGgen populair aan het worden is en leuk om al jullie creatieve uitspattingen te lezen! O ja, aan John, Floor en Camiel: we lazen op NU.nl dat mensen die af en toe een korte onderbreking van de werkzaamheden hebben, uiteindelijk productiever zijn, dus eigenlijk doen we jullie een plezier met onze berichten :D), bezoekje aan watervallen (zonder zwemmen deze keer) en tussendoor zelfs nog even tijd om de finale van de Champions League mee te pikken.
Nou ja, eigenlijk zijn we een dag extra in El Valle gebleven zodat Marc de finale kon zien... En dat terwijl we in een hostel verbleven waar de Spaanstalige schlagermuziek tot diep in de nacht opstond en om half acht 's ochtends weer aanging!! Als dat geen liefde is!

Wat ons in Panama opviel was dat auto's alleen achterop een nummerbord nodig hebben. De nummerbordfabrikant heeft dit verlies wel goed weten te compenseren door te zorgen dat fietsen ook een nummerbord nodig hebben.

Daarna door naar Santa Fe, klein dorpje in de hooglanden met weinig toeristen. Tel daarbij nog op dat we in het low-season zitten en dan begrijp je dat we flink bekeken werden door de locals. Maar ze hadden een hotel en zelfs een restaurant, al was het wel eten wat de pot schaft (rijst met kip en bruine bonen saus, voor 2 dollar pp, maar voor drinken moesten we zelf zorgen...). Leuk om even een rondje te lopen door het dorp, maar daarna ook weer snel door naar Boquete wat dan weer een echte toeristenplaats is met bijbehorende restaurantjes en cafe's. Ook weer een mooie setting aan een rivier en tussen de groene bergen en een heel relaxed hostel, met eindelijk weer eens een keuken die schoon genoeg was om te koken!! Het was voor de eerste keer in ruim 3 maanden, dus misschien was dat wel de reden dat Marc bijna de afzuigkap in brand had staan... :-S
Heerlijk vertrouwd weer om zoals thuis met het bord op schoot voor de TV te zitten! 's Avonds koelde het ook nog eens lekker af, waardoor we zelfs geen airco of ventilator, maar een deken nodig was om te kunnen slapen. Voor degenen die ooit in Boquete komen: Refugio del Rio is echt een aanrader!

Maar we hadden natuurlijk niet alleen binnen gezeten en TV gekeken.. Een of andere rijke Amerikaan heeft zijn aangelegde achtertuin opengesteld voor het publiek, was
leuk om te zien (en gratis... ;-))en hebben een (tikkeltje dure) trucktour door de omgeving gemaakt met stop bij een dierenopvangcentrum waar we zelfs een Nederlandse gids hadden! Veel bedreigde diersoorten worden gewoon langs de kant van de weg aangeboden en sommigen worden zelfs eerst een ander kleurtje gegeven om ze zeldzamer en dus duurder te maken... Veel komen uiteindelijk in het opvangcentrum terecht omdat veel mensen nog steeds denken dat wilde apen en katten leuke huisdieren zijn...

Vervolgens ging de reis door naar Bocas del Toro op Isla Colon in de Pacific Ocean. Een hele mooie route ernaar toe door de bergen, maar de wegen kunnen nog wel een opknapbeurt gebruiken. Sommige delen weg weggespoeld, veel gaten in de weg, een klein gammel busje en constant eentonige spaanstalige muziek... kortom: na een uurtje of 6 ben je blij dat je eindelijk over kunt stappen in een bootje! Bocas stelde eigenlijk niet zoveel voor vonden wij, hoewel een hoop anderen het helemaal geweldig vonden. Kan ook zijn omdat het niet heel erg druk was. Een dag (eigenlijk maar een paar uur, want erg groot is het niet) rond gelopen door het dorp en een baseballwedstrijd gezien op het sportveld wat direct tegen het vliegveld (wat meteen diende als wandelpad) aan ligt, 10 dollar (veel te veel) achtergelaten bij de vlindertuin wat 'leuk' was maar ook niet veel meer dan dat en we hadden TV in de kamer, dus daar hebben we maar goed gebruik van gemaakt! ;-)

Panama is iets minder dan 2x de oppervlakte van Nederland, dus we waren in 1 dag weer terug in Panama City en hadden bijna een week de tijd om de stad te bekijken. We hebben gemerkt dat we niet echt de mensen zijn die van grote steden houden, al was het oude koloniale gedeelte (met het zomerhuis van Mel Gibson) wel leuk om te zien. Des te interessanter en imposanter was het kanaal. De Miraflores locks liggen aan de kant van Panama City (Atlantische Oceaan), waar ze een visitors centre hebben met een mooi uitzicht over de locks en de joekels van schepen die erdoorheen komen. We hebben zelfs nog even naar huis kunnen zwaaien, want de webcam werd speciaal op ons gericht! Daarna zijn we met de Panama Railroad via een hele mooie route naar Colon aan de Pacifisische (P, hellup!!) kant van het kanaal gegaan. Daar liggen de Gatun Locks, hetzelfde nog een keer, maar hier was het uitzichtspunt dichter bij het kanaal waardoor het leek alsof je de schepen aan kon raken... Alleen de eikel van een taxi-sjoof zette ons af voor een klotetourtje van 35 dollar, dat maakte het allemaal wat minder!
Voor degenen die het willen weten, nog wat wist-je-datjes over het kanaal:
- de grootste boot die door het kanaal kan is de Panamax en deze is speciaal ontwerpen op de maten van de locks
- tussen de 35 en 40 boten per dag gaan door het kanaal
- het (regen)water voor de sluizen komt uit het (aangelegde) meer en er worden geen pompen gebruikt maar zwaartekracht om het door de sluizen te laten lopen
- voor 1 transit is 197 miljoen liter water nodig (rekenen we even mee: 35 boten x 365 dagen x 197 miljoen liter water, dat is dus hoeveel water er valt in het 9 maanden durende regenseizoen waar we nu in zitten)
- een Panamax betaalt $314.000 voor een transit, wat 1/10e is van de kosten om om Zuid-Amerika heen te varen
- totale winst vorig jaar: ruim $800 miljoen, kortom zo'n $2,5 miljoen per dag (en nog zie je een hele hoop armoede in het land)

Voor degenen die het nog niet wisten: we zijn ook nog een aantal keer bij de dokter geweest de afgelopen 3 weken (Marc had er niet zo'n probleem mee, want hij heeft toch maar mooi de 2de helft van Ecuador-Argetinie gezien in de wachtkamer). Ilse heeft bulten op haar hoofd en in d'r nek zitten, waarschijnlijk veroorzaakt door een infectie. Inmiddels zit ze aan de antibiotica, dus nu hopen we dat ze eindelijk eens weg gaan. Ze heeft er niet veel pijn aan, dus we maken ons ook weer niet heel veel zorgen, maar ja, er zijn ook weer leukere dingen dan grote pillen slikken. Trouwens de laatste dokter zijn eerst gedachte was de wallen toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen... We hadden alle vertrouwen in hem! :D

Morgen vertrekken we naar Peru, schijnbaar een heerlijke 20 graden, dus we kijken er best naar uit!! Al met al was Panama best oke, maar om eerlijk te zijn was het niet het hoogtepunt van onze reis... neemt niet weg dat we ons goed vermaakt hebben hoor, dus wees maar niet bang dat we morgen het vliegtuig naar Amsterdam pakken! ;-)

Iedereen veel plezier van het weekend, het lijkt wel of ongeveer iedereen naar Guus Meeuwis gaat!! We hebben muziek van Guus op de IPhone gedownload, dus we zullen meezingen met vooral 't Dondert en 't Bliksemt en 't regent meters (bie..... nou ja, gewoon water dan).

Onze afscheiden in het Spaans raken uitgeput, dus we houden het maar bij een groot:

HOUDOE!!!
Bulten-in-d'r-nek-Ilse en leg-de-dokter-maar-eens-in-je-halfbakken-Spaans-uit-wat-er-aan-de-hand-is-Marc

PS Ook die PanaMac smaakte weer heerlijk!!