Patatas fritas y Chocolate en Mexico

¡Hola amigos!

¡Buenos días a Mexico! Estabamos ahorita en Merida donde hacemos un curso de español. Merida es la capital del estado Yucatan y hay muchos Mayas aquí. La vida de los Mayas transcurría en los campos de cultivo, los patios de las viviendas y en los espacios públicos. Cocinaban y convivían en sitios abiertos. De ahí que sus morades fueran rudimentarias y construidas con elementos perecederos. En ellas no permanecían largos períodos de tiempo, pues sólo acudían allí para.

En dat na 1 week cursus Spaans!! :D Nog beter als (of was het nou dan???) ons Nederlands! De eerste paar zinnen zijn van Marc (hebben die jaren opleiding toch zijn vruchten nog afgeworpen) en de rest komt uit een boekje... Ilse is allang blij dat ze het allemaal 'un poco' begrijpt!
Zoals waarschijnlijk duidelijk is; we zitten midden tussen de burritos, taco's, quesedillas, sombrero's en de Maya, kortom, een (zeeeeer) warm welkom in Mexico!! Warm is het hier wel, elke dag boven de 35 graden! Maar we moesten maar niet klagen hoorden we van de locals hier, want in april/mei gaat het niet onder de 40! *zucht*! Gelukkig zijn we dan al een stuk zuidelijker waar het wat koeler is. Maar we hoorden al dat jullie de eerste terrasdagen in NL ook weer gehad hebben, dus heel jaloers zullen jullie wel niet zijn!

We pikken de draad weer op in Houston. Na onze eerste lamdagen daar, hebben we ook nog wel wat leuke dingen gedaan (mochten jullie denken dat we ons zouden gaan vervelen en terug zouden komen... nee dus!). We hebben een bezoekje gebracht aan het Houston Space Center, best leuk te zien hoe ze in de ruimte leven, met name het douchen gaat niet makkelijk en het plassen laten we maar aan jullie verbeelding over (ja heren, er komt zuigkracht aan te pas). :D We mochten ook (lekker toeristisch) met het treintje mee dat rondreed over het Nasa-terrein, ons het oude mission-control liet zien en de raket waarmee de Apollo-space-shuttles de ruimte in werden geschoten (da´s best een joekel).

Diezelfde dag zijn we ook naar een NBA-wedstrijd geweest, voor de sportdummies, dat is dus basketbal. 2 kaarten voor 75 dollar en we zaten op de 5e rij van boven! Als je op de vloer wil zitten, betaal je $2500 (ja, dat is per kaartje!). Erg gaaf om een keer mee te maken, megasfeer, Yao (die lange Chinees van 2m-nog-wat) tegen Shaquille O'Neill (rond de 120kg die aan komen denderen) en een spannende wedstrijd (Houston Rockets vs Phoenix Suns, 116-112 voor de statistici).
De dag erna was weer typisch Amerikaans: de rodeo! En dan dus met alles erop en eraan, cowboyhoeden, laarzen, een hoop stinkend vee, heul veul eten (stuk vlees op bot als snack), een kermis en of course paardjerijden om met een lasso een kalf te vangen en zolang mogelijk op een stier blijven zitten. Ook weer erg leuk, al moest natuurlijk wel het volkslied gezongen worden voor de rodeo begon (net zoals bij het basketbal). Het zijn echt van die mega-patriotten hier!!! Zelfs in de Mall hing een mega-grote Amerikaanse vlag...! Zie je het rood-wit-blauw al voor je in de Heuvel?? ;-)

Na de rodeo vonden we dat we het beste van Texas wel gezien hadden, dus; hup, het vliegtuig in naar Mexico. Gelukkig toevallig nog ergens gehoord dat de wintertijd inging (of zomertijd, lentetijd, herfsttijd..??), anders hadden we een uurtje te laat op het vliegveld gestaan.. Zou toch lullig geweest zijn! In ieder geval op tijd op het vliegveld en het was maar een vlucht van 1,5 uur, dus voor ons doorgewinterde reizigers (na het avontuur een week geleden) een eitje!In Mexico zijn ze iets makkelijker bij de paspoortcontrole dan in Amerika, 3 hele snelle stempels en zorgen dat je weer doorloopt. Was het overal maar zo makkelijk!!
Ze hebben hier bij de douane een erg niet-discriminerend systeem of je je tas open moet maken of niet. Je drukt op een knop, als het groene lampje gaat branden, mag je doorlopen, als het rode gaat branden moet je je tas openmaken... Wij allebei groen!

Cancun was niet zo heel spannend als stad, niet heel veel te zien als je niet zo geinteresseerd bent in de vele toeristen. Wat wel fijn is: het is hier GOEDKOOP!!! Heerlijk! Big Mac Menu voor 56 pesos, da´s €2,80 ongeveer! Hotdog op straat? 7 pesos en een agua de sandía (watermeloen met water, zijn we verslaafd aan inmiddels) 14 pesos. Het water in de hostels is gratis en broodjes bij de bakker op e hoek zijn bijna gratis, dus we leven zo ongeveer op water en brood (op de water(!)meloen na). Na een paar maanden toch iets boven budget geleefd te hebben is dit dus niet verkeerd!

Cancun hebben we vrij snel gelaten voor wat het is en zijn met de bus naar Mérida gegaan. Onderweg dwe tekenfilm Ratatouille gekeken, in het Spaans, geen ondertiteling en we hebben gemerkt dat we zelfs een simpele tekenfilm niet kunnen volgen... :-( Hier moeten we dus iets aan doen!! De beslissing was snel genomen om een cursus Spaans te gaan doen in Mérida . Gelukkig voor ons is Mérida wél mooi aangezien we hier langer zullen zijn. En het is een handige stad: alle (1-richting)straten in het centrum hebben nummers, de onveven zijn oost-west en de even nummers gaan noord-zuid. Ons hostel zit bijvoorbeeld op Calle 63, tussen 60 en 62. De straten zijn wel smal en de Meridianen (huh?) staan in het verkeer niet bepaald bekend om hun geduld... Kortom overal toeteren en de taxirit van 10 minuutjes naar het hostel was een paar keer slikken. Opmerkelijk genoeg hebben we nog geen ongelukken gezien, slechts 1 keer (flink) piepende bandjes.
De stad heeft veel leuke, sfeervolle pleinen waar regelmatig wat te doen is (zang, dansgroep, straatverkopers, oh nee, iets minder leuk) En je gelooft het of niet: heel het grootste plein midden in de stad heeft Wifi! Waar ben je zonder internet tegenwoordig he Merfv? Op elk moment van de dag zie je mensen met telefoons en laptops in de weer, waarvoor ze zelfs stopcontacten in de plantsoenen hebben staan!

Maar goed, Mexico staat natuurlijk ook bekend om zijn cultuur, dus af en toe een beetje snuiven hoort erbij... Zijn bij de Maya-ruines van Uxmal geweest, best indrukwekkend wat die Mayas allemaal gebouwd (geen hijskraan gezien) hebben en dan ook nog eens rekening houden met de sterren en de zon (dios del sol Chac, de zonnegod, was errug belangrijk). We zeiden net tegen elkaar dat we hier nog zo weinig Nederlanders hadden gezien, komt daar een hele groep follow-the-guide-Nederlanders aanlopen. Wel handig om ff af te luisteren en de gids was overduidelijk een brabo! :D

Verder hebben ze hier ook nog een Picasso-tentoonstelling, maar we kwamen er al snel achter dat kunst voor ons een dikke ¡no comprendo! is. Verder vullen we de dagen voornamelijk met lessen volgen. Ilse zit in de klas met Jeroen en Karen, ook Nederlanderse beginners en erg gezellig om weer ff in het Nederlands te ouwehoeren (krijgen constant van 'el profesor' te horen dat we in het Spaans moeten praten!). Het valt haar allemaal niet echt mee en ze vraagt zich af of 2 weken wel genoeg is.. ('Ik leer het nooit!!')) Helaas gaan Jeroen en Karen volgende week alweer weg. Marc zit met een Amerikaanse (jaja, uit Houston) die er al 11 weken cursus op heeft zitten, maar echt geweldig klinkt het allemaal nog niet... (niet iedereen is natuurlijk zo goed als Marc :D)

Morgen neemt een van 'los profesores' ons mee naar een hangmattenwinkel om een hamaca te kopen zonder afgezet te worden, we blijven toch toeristen.
Een wist-u-datje over hangmatten: er blijkt zelfs zoiets te bestaan als 'hamaca-sutra'...

Voorlopig blijven we dus nog hier, ergens na volgende week gaan we naar Campeche, verder aan de noordkant van Yucatan (gebied in Mexico).

Geniet van de eerste zonnige lentedagen, dan doen wij dat hier (zwetend) ook!

¡Hasta luego!
Patatas fritas y Chocolate

PS Er zijn weer 2 kakkerlakken vermoord door Marc! Wat het is het toch een goei...