Ut jukt int paradijs!!
Door: Friet en Chocola
Blijf op de hoogte en volg Marc en Ilse
04 Maart 2009 | Fiji, Nadi
BULA en welcome to paradise!
Ondanks dat we weer in de 'beschaafde' wereld van Houston, Texas zitten, konden we het toch niet laten ons teken van leven met hèt magische Fiji-woord te beginnen natuurlijk. Zoals Ilse H al zei: eigenlijk is Fiji geen zak aan; met zijn Bounty-eilandjes, witte stranden, mega-helder (en warm)water, prachtige sunsets, hangmatten onder de kokosnoten en dan nog van die belachelijk vriendelijke mensen!! :D
Maar all craziness on a stick, Fiji is dus inderdaad prachtig! Zodra we het vliegtuig uitkwamen zijn we begonnen met zweten en we zijn 2 weken later toen we het vliegtuig weer instapten pas weer gestopt!
Waar we in Fiji ook beter in zijn geworden, is het wachten.. Alles gaat op Fiji-time hè! Dus op het gemak in de rij staan voor de douane en als het eten tussen 12 en 2 geserveerd wordt, vooral niet raar opkijken als het om een uurtje of 1 geserveerd wordt. De boot is er niet op de afgesproken tijd??? Relax, die komt wel!! Voor ons niet zo'n probleem natuurlijk en jullie weten nu vast ons excuus als we straks te laat zijn als we met jullie hebben afgesproken!! :D
Ondertussen werden we ook weer aan alle kanten lek gestoken door vanalles en nog wat, daar schijnen we niet aan te ontkomen *zucht*. De eerste nachten onder de klamboe (lees: klefboe) zijn nodig geweest!!
De eerste dag hebben we met een taxi een toeristische site-seeing gedaan, op zich niet heel speciaal, maar wel leuk om alvast wat van het land te zien. We dachten dat het leuk was naar de Sigatoka Sanddunes te gaan, maar dit was eigenlijk gewoon het standaard duinzand als we in NL ook hebben, alleen dan met zwart(er) vulkaanzand. En dan nog 8 dollar pp betalen om op het heetst van de dag door het zand te ploeteren... :-/
Op de terugweg zijn we nog naar een lokaal dorp geweest en hebben we kava (nationale narcotiserende drank) gedronken met een lokale dorpbewoner. Zijn huis was zwaar beschadigd tijdens de overstromingen zo'n 6 weken eerder. Het water heeft echt heel hoog gestaan, hoewel we niet veel schade meer zagen. Dat kunnen de Fijianen dan wel weer snel..
Daarna hebben we een week lang op 2 resorts gezeten op de eilanden Mana en Malolo (klinkt lekker exotisch) in backpackersresort Mana Lagoon (koude douche (wij bikkels!)en het grootste gedeelte van de dag geen electriciteit, wat simpeler eten, maar wel een hele ruime kamer en hele aardige mensen die het zaakje runden) en het iets luxere Walu Beach resort (warme douche, een hele gave bure (hut) aan het strand, maar wel kakkerlakken). Heerlijk relaxen, boekje erbij, geweldig snorkelen, slechts een beetje verbrand, met gevaar voor eigen leven in de hangmat (we werden gewaarschuwd dat kokosnoten zomaar uit de boom konden vallen en iemand serieus konden verwonden: life is hard in paradise!!!) en gewoon aanschuiven voor het eten!
Maar uiteraard wilden we ook nog een en ander zien van Fiji, dus zijn we met de bus naar de hoofdstad Suva (enorme hoosbui, we konden ons gelijk voorstellen hoe alles kan overstromen na 2 weken nonstop van dit soort buien) gegaan en vervolgens door naar Levuka, de voormalige hoofdstad (is al sinds 1873, maar ze zijn er nog steeds trots op!). Hier leek de tijd zo ongeveer stil te hebben gestaan na de coloniale tijd. Veel oude gebouwen (geslapen in Fiji's oudste hotel), waarvan er ook een hoop waren dichtgespijkerd. De locals waren hier heel aardig, hebben zelfs nog in een klein meertje gezwommen met een aantal schoolkinderen. Wat ons opviel was dat ze heel netjes waren en ook heel veel respect hadden tegenover ons. We hebben maar gezegd dat ze ons op moesten komen zoeken als ze keer in NL waren... :D
Tot slot hebben we nog 1 nachtje op Caqalai gezeten, een klein eilandje waar je in een kwartier omheen kon lopen. Wederom paradijs!!
Toen begon onze grote reisdag; eerst een uur met de speedboot naar het vaste land, in een gammel busje naar dichtsbijzijnde dorp, 2 uur wachten op de bus, 5 uur hobbelen (gedeeltelijk over unsealede weg, mega hobbelig en Ilse balen dat ze geen sportbeha aanhad...), lokale bus naar het vliegveld waar onze tassen bijna uit het bagageruim vielen (maar we moesten ons maar geen zorgen maken; uhuh!), inchecken waar de Amerikanen weer een extra online aanmelding hadden ingevoerd (stelletje f******), paar uur wachten, 11,5 vliegen naar LA, weer 4 uur wachten, 3 uur vliegen naar Houston, uurtje wachten op shuttle-busje en dan sta je zomaar bij je hotel! Echt een stukje van niks (totaal 32 uur)! De langste dag uit ons leven!! En wat een contrast; van een eiland met ongeveer 10 inwoners naar een miljoenenstad!!
Maar wel een heel relaxed motel, goed bed (2 tweepersoon, hebben we de keus), Wifi (heel fijn) en de eerste 2 dagen hebben niet veel meer gedaan dan TV gekeken, geslapen, slechte dingen vol suiker en vet gegeten (je bent in Amerika of niet..) en we staan weer op het punt in het Sydney-ritme te komen; slapen om 3 uur en wakker worden om 12 uur 's middags... :-S
Houston schijnt echt de meest saaie stad van Amerika te zijn, dus we zijn benieuwd! Hebben nog wel een tripje gepland naar 'Houston-we-have-a-problem' spacecenter, schijnt de moeite waard te zijn! En we willen nog naar een basketbal wedstrijd en naar de rodeo...
Zondag vliegen we door naar Mexico, (Meeeeeexxxxiiiiiiiiiihiiiiiiiiiicooooooooooooo, het land van al mijn dromen, lalala) en wel naar Cancun, we hebben ons laten vertellen dat daar nu alle Amerikaanse scholieren Spring Break aan het vieren zijn..
We zullen zien!
Hopelijk gaat in NL ook alles goed en heeft iedereen de Carnaval weer overleefd?? We horen graag weer alle nieuwtjes of course!!! Met name tepelkloven en kraamtranen... :D
Howdy mates!
(Nu weer met meer als voldoende) Friet & Chocola
PS: Gelukkig hebben we de foto's nog!
Ondanks dat we weer in de 'beschaafde' wereld van Houston, Texas zitten, konden we het toch niet laten ons teken van leven met hèt magische Fiji-woord te beginnen natuurlijk. Zoals Ilse H al zei: eigenlijk is Fiji geen zak aan; met zijn Bounty-eilandjes, witte stranden, mega-helder (en warm)water, prachtige sunsets, hangmatten onder de kokosnoten en dan nog van die belachelijk vriendelijke mensen!! :D
Maar all craziness on a stick, Fiji is dus inderdaad prachtig! Zodra we het vliegtuig uitkwamen zijn we begonnen met zweten en we zijn 2 weken later toen we het vliegtuig weer instapten pas weer gestopt!
Waar we in Fiji ook beter in zijn geworden, is het wachten.. Alles gaat op Fiji-time hè! Dus op het gemak in de rij staan voor de douane en als het eten tussen 12 en 2 geserveerd wordt, vooral niet raar opkijken als het om een uurtje of 1 geserveerd wordt. De boot is er niet op de afgesproken tijd??? Relax, die komt wel!! Voor ons niet zo'n probleem natuurlijk en jullie weten nu vast ons excuus als we straks te laat zijn als we met jullie hebben afgesproken!! :D
Ondertussen werden we ook weer aan alle kanten lek gestoken door vanalles en nog wat, daar schijnen we niet aan te ontkomen *zucht*. De eerste nachten onder de klamboe (lees: klefboe) zijn nodig geweest!!
De eerste dag hebben we met een taxi een toeristische site-seeing gedaan, op zich niet heel speciaal, maar wel leuk om alvast wat van het land te zien. We dachten dat het leuk was naar de Sigatoka Sanddunes te gaan, maar dit was eigenlijk gewoon het standaard duinzand als we in NL ook hebben, alleen dan met zwart(er) vulkaanzand. En dan nog 8 dollar pp betalen om op het heetst van de dag door het zand te ploeteren... :-/
Op de terugweg zijn we nog naar een lokaal dorp geweest en hebben we kava (nationale narcotiserende drank) gedronken met een lokale dorpbewoner. Zijn huis was zwaar beschadigd tijdens de overstromingen zo'n 6 weken eerder. Het water heeft echt heel hoog gestaan, hoewel we niet veel schade meer zagen. Dat kunnen de Fijianen dan wel weer snel..
Daarna hebben we een week lang op 2 resorts gezeten op de eilanden Mana en Malolo (klinkt lekker exotisch) in backpackersresort Mana Lagoon (koude douche (wij bikkels!)en het grootste gedeelte van de dag geen electriciteit, wat simpeler eten, maar wel een hele ruime kamer en hele aardige mensen die het zaakje runden) en het iets luxere Walu Beach resort (warme douche, een hele gave bure (hut) aan het strand, maar wel kakkerlakken). Heerlijk relaxen, boekje erbij, geweldig snorkelen, slechts een beetje verbrand, met gevaar voor eigen leven in de hangmat (we werden gewaarschuwd dat kokosnoten zomaar uit de boom konden vallen en iemand serieus konden verwonden: life is hard in paradise!!!) en gewoon aanschuiven voor het eten!
Maar uiteraard wilden we ook nog een en ander zien van Fiji, dus zijn we met de bus naar de hoofdstad Suva (enorme hoosbui, we konden ons gelijk voorstellen hoe alles kan overstromen na 2 weken nonstop van dit soort buien) gegaan en vervolgens door naar Levuka, de voormalige hoofdstad (is al sinds 1873, maar ze zijn er nog steeds trots op!). Hier leek de tijd zo ongeveer stil te hebben gestaan na de coloniale tijd. Veel oude gebouwen (geslapen in Fiji's oudste hotel), waarvan er ook een hoop waren dichtgespijkerd. De locals waren hier heel aardig, hebben zelfs nog in een klein meertje gezwommen met een aantal schoolkinderen. Wat ons opviel was dat ze heel netjes waren en ook heel veel respect hadden tegenover ons. We hebben maar gezegd dat ze ons op moesten komen zoeken als ze keer in NL waren... :D
Tot slot hebben we nog 1 nachtje op Caqalai gezeten, een klein eilandje waar je in een kwartier omheen kon lopen. Wederom paradijs!!
Toen begon onze grote reisdag; eerst een uur met de speedboot naar het vaste land, in een gammel busje naar dichtsbijzijnde dorp, 2 uur wachten op de bus, 5 uur hobbelen (gedeeltelijk over unsealede weg, mega hobbelig en Ilse balen dat ze geen sportbeha aanhad...), lokale bus naar het vliegveld waar onze tassen bijna uit het bagageruim vielen (maar we moesten ons maar geen zorgen maken; uhuh!), inchecken waar de Amerikanen weer een extra online aanmelding hadden ingevoerd (stelletje f******), paar uur wachten, 11,5 vliegen naar LA, weer 4 uur wachten, 3 uur vliegen naar Houston, uurtje wachten op shuttle-busje en dan sta je zomaar bij je hotel! Echt een stukje van niks (totaal 32 uur)! De langste dag uit ons leven!! En wat een contrast; van een eiland met ongeveer 10 inwoners naar een miljoenenstad!!
Maar wel een heel relaxed motel, goed bed (2 tweepersoon, hebben we de keus), Wifi (heel fijn) en de eerste 2 dagen hebben niet veel meer gedaan dan TV gekeken, geslapen, slechte dingen vol suiker en vet gegeten (je bent in Amerika of niet..) en we staan weer op het punt in het Sydney-ritme te komen; slapen om 3 uur en wakker worden om 12 uur 's middags... :-S
Houston schijnt echt de meest saaie stad van Amerika te zijn, dus we zijn benieuwd! Hebben nog wel een tripje gepland naar 'Houston-we-have-a-problem' spacecenter, schijnt de moeite waard te zijn! En we willen nog naar een basketbal wedstrijd en naar de rodeo...
Zondag vliegen we door naar Mexico, (Meeeeeexxxxiiiiiiiiiihiiiiiiiiiicooooooooooooo, het land van al mijn dromen, lalala) en wel naar Cancun, we hebben ons laten vertellen dat daar nu alle Amerikaanse scholieren Spring Break aan het vieren zijn..
We zullen zien!
Hopelijk gaat in NL ook alles goed en heeft iedereen de Carnaval weer overleefd?? We horen graag weer alle nieuwtjes of course!!! Met name tepelkloven en kraamtranen... :D
Howdy mates!
(Nu weer met meer als voldoende) Friet & Chocola
PS: Gelukkig hebben we de foto's nog!
-
05 Maart 2009 - 05:19
Jolanda:
Zuuuuuuuuuuuuucht!!!!!
Het ziet er allemaal weeeer geweldig uit!!
Vanuit mijn kantoortje om 07.00 uur is het om JALOERS van te worden!!
Ik moet niet te lang blijven hangen bij jullie, dus afsluiten en aan de dienstlijst beginnen!!
Dikke knuffel en genieten maar!!!
Liefs Celal, Emmi en Jolanda xxx
-
05 Maart 2009 - 07:17
Marcel:
Goh... vervelend hoor... al die eilanden, en dan zonder bounty. Toch weer zonde van die 2 weken haha
Onze nieuwste JA-telg is officieel JA-goedgekeurd!!! Wat een scheetje :)
Hebben jullie die agenda nog? Schrijf er met potlood (nog geen pen) maar vast 17-18 oktober in... ;-)
Enjoy the tortillas!! X -
05 Maart 2009 - 09:33
De P:
Jemes, wat een vervelende reis moet dat zijn.. Beetje jaloers ben ik wel.
Mar ach, jullie hebben dan weer niet een weekendje weg naar prachtstad Volendam achter de rug en ik wel ;-)
Super veel plezier in Megiko, smakelijke kidneyboon alvast en bouw-ze ;-)!
Kun je meteen checken of het voer daar een beetje lijkt op het veelvuldig in NL gegeten Wereldgerecht Mexicaanse Taco's. Zo niet.. BELACHELIJK!
De P. -
05 Maart 2009 - 11:29
Robo:
Wat een leuke voetenfoto! En een 100% schaterlach bij de hobbelweg en de sportbeha, meteen een flashback van conditietraining in de sporthal van maastricht hahaha!
Geniet van friet en chocola, dat doen wij ook ;-)! x -
05 Maart 2009 - 13:37
Ivonneke:
Ga je weg uit nederland, kom je zelfs dáár nog die belachelijke M tegen... ;)
-
06 Maart 2009 - 07:09
Nidia:
Heey levensgenieters,
mooie verhalen weer, zucht....
Wij moeten het doen met een weekje Gran Canaria in april haha.
Hier alles goed, de kleine in mn buik begint nu wel te groeien :-), heerlijk vind ik het. Ben alweer halverwege! Snel he!
Groetekes Nidia -
07 Maart 2009 - 08:43
Bim-wyber:
Jaloers? Neeeeeeeeee. Ik eet liever bounty's dan dat ik ze zie! -
10 Maart 2009 - 16:33
Tante Theo:
Hoi luitjes
wat een gave foto die van houston!
Daar ben ik dus Niet jaloers op!
groetjes van tante theo
-
11 Maart 2009 - 21:39
OMA-RGREET:
Bij het lezen van jullie verslag en het zien van de foto`s snap ik niet dat jullie niet heel snel terug komen om o.a. mijn kleinzoon TIJN halfje PEIJN te bewonderen. Het is toch afzien voor jullie!!! -
12 Maart 2009 - 07:53
Mer & Jo :
AAAAHHHHH moet dit nou allemaal? Kunnen jullie niet gewoon een smsje sturen met:alles oke. Gewoon even zonder beelden? Het is al zwaar genoeg om 's ochtends het bed uit te komen hoor! Ook zonder beelden van prachtige eilanden, grote M's, verhalen over hangmatten en romantische sunsets. Nee hoor, kwel ons maar lekker. Het ziet er allemaal ge-wel-dig uit!
Waar zijn jullie half juni? Wij in Canada :-) Gisteren geboekt! -
15 Maart 2009 - 19:28
Sandra:
Ilse, dit wil je niet lezen. In Eersel is gewoon een chocoladespeciaalzaak geopend. Ja, die van de bonbonmakerij... Waar jij nog onder de pollepel gehangen hebt.... Maarja, zo te zien doet jullie dat niets hé. Bounty eilanden zonder bounty's zijn immers leuker.
Geniet ervan, en blijf vooral mailen en foto's maken.
Tot mails.
Groetjes
-
17 Maart 2009 - 06:41
Lisette:
Ow nee, ben helemaaaaaaaal niet jaloers.
Tis hier koud en het regent, maar zou echt niet daar willen zijn hoor ;-)
Genieten zeg!
Groetjes, Lisette -
18 Maart 2009 - 16:10
Tante Rita- Haarlem:
We zitten in Haarlem nog steeds bij jullie 'achterop' Wat jullie allemaal meemaken: het lijkt me teveel om te bevatten. Geniet er maar volop van! -
18 Maart 2009 - 21:56
Jeroen En Karen:
Hoi Marc en Ilse!
We hebben al jullie verhalen gelezen en zijn helemaal bij! We hebben vaak gelachen van herkenning of om jullie schrijven, echt leuk! Vanavond aan het huiswerk en we zien jullie morgen weer op school!
Zo klinkt het wel alsof we in NL zijn
De taalschool CIS in Merida, Mexico bedoel ik dus. Dat klinkt wel wat zonniger!
Groetjes Jeroen en Karen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
